Monday, July 21, 2008
एक चिडिया को एक सफ़ेद गुलाब से प्यार हो गया ...
एक चिडिया को एक सफ़ेद गुलाब से प्यार हो गया , उसने गुलाब को प्रपोस किया , गुलाब ने जवाब दिया की जिस दिन मै लाल हो जाऊंगा उस दिन मै तुमसे प्यार करूँगा , जवाब सुनके चिडिया गुलाब के आस पास काँटों में लोटने लगी और उसके खून से गुलाब लाल हो गया, ये देखके गुलाब ने भी उससे कहा की वो उससे प्यार करता है पर तब तक चिडिया मर चुकी थीइसीलिए कहा गया है की सच्चे प्यार का कभी भी इम्तहान नहीं लेना चाहिए,क्यूंकि सच्चा प्यार कभी इम्तहान का मोहताज नहीं होता है ,ये वो फलसफा; है जो आँखों से बया होता है , ये जरूरी नहीं की तुम जिसे प्यार करो वो तुम्हे प्यार दे ,बल्कि जरूरी ये है की जो तुम्हे प्यार करे तुम उसे जी भर कर प्यार दो,फिर देखो ये दुनिया जन्नत सी लगेगी प्यार खुदा की ही बन्दगी है ,खुदा भी प्यार करने वालो के साथ रहता है
Tuesday, July 15, 2008
Marathi Charolya & Kavita Mix
शब्द ही निशब्दः झाला, पाहून तुझ्या लेखणीला, गहिवरलेल्या ओळीनीही अखेर घेतला स्वल्पविराम आधाराला!!
मनातल्या भावनांना उगच वाट करुन दिली, कालच आणलेली कोरी वही लेगेचच भरुन गेली, बघता बघता हा नवा छंद जडला, शब्दांशी खेळतांना,आय़ुषाचा एक डाव सरला..
तिच्याशी भांडताना नकळत, मीच नकळत तिच्या बाजूनी होतो! तिच्या गालचे अश्रू पुसत, रागच माझा फितूर होत !!
रोजच उठायचं एक नवा सूर्य पाहायला, खोटं हासु चेहे-यावर ठेवून, दुस-यांच दुख: प्यायला.. रोजच येते सांज मोकळ्या हातानी, उदया परत येईन, सांगुन गेलायं, तोच सूर्य जातानी..
राहुन-राहुन मला तिची आठवण येते, माझ्या सर्वांगाला शहारुन जाते, ती आता सोबत नाही माझ्या, या वास्तवानेच मला रोज जाग येते
जाताना राणी एक वचन देशील का? लग्नाची हजारो वचने तोडुन एकदा तरी येशील का? शेवटची ईच्छा माझी तुझ्या मिठित मरण्याची, राणी आज तरी मला हो म्हणशील का?
खर प्रेम आय़ुष्यात कधीच मिळत नाही, जिवनाच्या वाटेवरुन चालताना, दुःखाचे काटे वगळुन चालत नाही, खर प्रेम गमावून पहा मग समजेल, याचारोळ्या अशाच काही मला सुचत नाहीत
राग असेल जर माझ्यावर विसरुन जा मला, समजली जर माझी भावना एकदा हसुन जा, नसेल जर नाते ह्र्दया पासुन ते सहज तोडुन जा, जाताना माझ्या सगळ्या कवितांना खोडुन जा
-----------------------------------------------
कुणावर इतकेही प्रेम करु नये कुणाच्या इतक्याही जवळ जावू नये की आपल्याला त्याची सवय व्हावी तडकलेच जर ह्रुदय कधी जोडताना असह्य वेदना व्हावी डायरीत कुणाचे नाव इतकीही येऊ नये की पानांना ते नाव जड व्हावे एक दिवस अचानक त्या नावाचे डायरीत येणे बन्द व्हावे स्वप्नात कुणाला असेहि बघु नये की आधाराला त्याचे हात असावे तुटलेच जर स्वप्न अचानक हातात आपल्या काहिच नसावे कुणाला इतकाही वेळ देऊ नये की आपल्या क्षणाक्षणावर त्याचा अधिकार व्हावा एक दिवस आरशासमोर आपनास आपलाच चेहरा परका व्हावा कुणाची इतकीही ओढ नसावी की पदोपदि आपण त्याची वाट बघावी आणि त्याची वात बघता बघता आपलीच वाट दीशाहीन व्हावी कुणाचे इतकेही ऐकू नये की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा आपल्या ओठांतुनही मग त्याच्याच शब्दांचा ऊच्चार व्हावा कुणाची अशीही सोबत असू नये की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने डोळ्यात खळकन अश्रु जमावेत कुणाला इतकीही माझी म्हनू नये की त्याचे मीपण आपन विसरून जावे त्या संभ्रमात त्याने आपल्याला ठेच देऊन जागे करावे पण......... कुणाच्या इतक्याही दूर जाऊ नय ......
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
………का नाही कळली मला ..कविता…
अथांग प्रश्नांचा सरोवर म्हणजे आयुष्य मग ..शब्द काय आहेत ?
बहुतेक लाटा असाव्यात उसळणार्या ..दुसरे काय ..
आणि कविता ..? काय असते कविता म्हणजे..?
अव्यक्त मनाला व्यक्त कर्ण्याचे साधन..
की मनात काहीच नाही म्हनुन विचार कर्णार एक चलन
काहीच कळत नाही…
भावनांना ..विचारांना न्याय देणारी ..कविता ?
की आनंदाला दु:खाला सामावणारी ..कविता ?
अस असेल तर काय असत मग […]
-------------------------------------------------
फ़ुल स्टॉप नाही तर निदान कॉमा तरी…..
शब्द धरताहेत भोवताली फ़ेर
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
लेखणी उतावीळ सळसळते आहे
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
शुभ्र को-या कागदाचा कोरा वास
उर भरून घेतोय श्वास
समरस अर्थगंधात होण्यासाठी
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
सारी तयारी झालीय..आता फ़क्त वाट
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
मलाही येऊ घातल्यात कळा आतल्या आत
आत्ता फ़ुटेल वाचा…आत्ता होईल जन्म
एका नव्या कवितेचा…
पण…
दाबून ठेवल्यात त्या […]
मनातल्या भावनांना उगच वाट करुन दिली, कालच आणलेली कोरी वही लेगेचच भरुन गेली, बघता बघता हा नवा छंद जडला, शब्दांशी खेळतांना,आय़ुषाचा एक डाव सरला..
तिच्याशी भांडताना नकळत, मीच नकळत तिच्या बाजूनी होतो! तिच्या गालचे अश्रू पुसत, रागच माझा फितूर होत !!
रोजच उठायचं एक नवा सूर्य पाहायला, खोटं हासु चेहे-यावर ठेवून, दुस-यांच दुख: प्यायला.. रोजच येते सांज मोकळ्या हातानी, उदया परत येईन, सांगुन गेलायं, तोच सूर्य जातानी..
राहुन-राहुन मला तिची आठवण येते, माझ्या सर्वांगाला शहारुन जाते, ती आता सोबत नाही माझ्या, या वास्तवानेच मला रोज जाग येते
जाताना राणी एक वचन देशील का? लग्नाची हजारो वचने तोडुन एकदा तरी येशील का? शेवटची ईच्छा माझी तुझ्या मिठित मरण्याची, राणी आज तरी मला हो म्हणशील का?
खर प्रेम आय़ुष्यात कधीच मिळत नाही, जिवनाच्या वाटेवरुन चालताना, दुःखाचे काटे वगळुन चालत नाही, खर प्रेम गमावून पहा मग समजेल, याचारोळ्या अशाच काही मला सुचत नाहीत
राग असेल जर माझ्यावर विसरुन जा मला, समजली जर माझी भावना एकदा हसुन जा, नसेल जर नाते ह्र्दया पासुन ते सहज तोडुन जा, जाताना माझ्या सगळ्या कवितांना खोडुन जा
-----------------------------------------------
कुणावर इतकेही प्रेम करु नये कुणाच्या इतक्याही जवळ जावू नये की आपल्याला त्याची सवय व्हावी तडकलेच जर ह्रुदय कधी जोडताना असह्य वेदना व्हावी डायरीत कुणाचे नाव इतकीही येऊ नये की पानांना ते नाव जड व्हावे एक दिवस अचानक त्या नावाचे डायरीत येणे बन्द व्हावे स्वप्नात कुणाला असेहि बघु नये की आधाराला त्याचे हात असावे तुटलेच जर स्वप्न अचानक हातात आपल्या काहिच नसावे कुणाला इतकाही वेळ देऊ नये की आपल्या क्षणाक्षणावर त्याचा अधिकार व्हावा एक दिवस आरशासमोर आपनास आपलाच चेहरा परका व्हावा कुणाची इतकीही ओढ नसावी की पदोपदि आपण त्याची वाट बघावी आणि त्याची वात बघता बघता आपलीच वाट दीशाहीन व्हावी कुणाचे इतकेही ऐकू नये की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा आपल्या ओठांतुनही मग त्याच्याच शब्दांचा ऊच्चार व्हावा कुणाची अशीही सोबत असू नये की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने डोळ्यात खळकन अश्रु जमावेत कुणाला इतकीही माझी म्हनू नये की त्याचे मीपण आपन विसरून जावे त्या संभ्रमात त्याने आपल्याला ठेच देऊन जागे करावे पण......... कुणाच्या इतक्याही दूर जाऊ नय ......
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
………का नाही कळली मला ..कविता…
………का नाही कळली मला ..कविता…
अथांग प्रश्नांचा सरोवर म्हणजे आयुष्य मग ..शब्द काय आहेत ?
बहुतेक लाटा असाव्यात उसळणार्या ..दुसरे काय ..
आणि कविता ..? काय असते कविता म्हणजे..?
अव्यक्त मनाला व्यक्त कर्ण्याचे साधन..
की मनात काहीच नाही म्हनुन विचार कर्णार एक चलन
काहीच कळत नाही…
भावनांना ..विचारांना न्याय देणारी ..कविता ?
की आनंदाला दु:खाला सामावणारी ..कविता ?
अस असेल तर काय असत मग […]
-------------------------------------------------
फ़ुल स्टॉप नाही तर निदान कॉमा तरी…..
फ़ुल स्टॉप नाही तर निदान कॉमा तरी…..
शब्द धरताहेत भोवताली फ़ेर
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
लेखणी उतावीळ सळसळते आहे
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
शुभ्र को-या कागदाचा कोरा वास
उर भरून घेतोय श्वास
समरस अर्थगंधात होण्यासाठी
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
सारी तयारी झालीय..आता फ़क्त वाट
ती येणार.. जन्म घेणार म्हणून
मलाही येऊ घातल्यात कळा आतल्या आत
आत्ता फ़ुटेल वाचा…आत्ता होईल जन्म
एका नव्या कवितेचा…
पण…
दाबून ठेवल्यात त्या […]
प्रेम करायचे होते………!!!
प्रेम करायचे होते तुझ्या
निरागस त्या रुपावर
मला पाहून मुरडलेल्या
अन् नकट्या नाकावर……..!
प्रेम करायचे होते तुझ्या
नखरेल त्या रूसण्यावर
निपक्षपाती नदी परी
खळाळत्या हसण्या वर……!
प्रेम करायचे होते त्या
श्रावणी हीरवळी वर
हळूच गाली खुलणारया
तुझ्या मन मोहक खळी वर …….!
प्रेम करायचे नवख्या
दिन रात झुरण्या वर
गुंतुन स्वप्नी तुझ्याच
वेड्या परी फिरण्यावर…..!
प्रेम करायचे होते
निरपेक्ष नकारावर
तरी मनात लपवलेल्या
तुझ्या मूक होकरावर…….!
हळूवार तुझे भाव सखी
माझ्या साठी नसण्यावर
तरी […]
कदी “PMT” मध्ये प्रवास करतांना
माझ्या गालावरची खळी तुझ्या ओठाआड़ दडताना
तुझ्याच प्रेमाच्या मोहात माझे प्रेम पडताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
माझा गेलेला तोल तू हलुवारपणे सावरताना
मनातला गोंधळ हलक्या स्पर्शाने आवरताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
तुझ्या बाहुपाशांत मी सुख-स्वप्नं रंगवताना
मावळत्या सुर्यालाही आशेचे किरण पांगवताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
दुरवर उभा राहून तू माझ्याकडे पाहून हसताना
मृगजळ असुनही सारं काही सत्यात भासताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
पोटातलं दुःख लपवुन ओठात हसू ठेवून वागताना
तरीही माझ्या सुखासाठी देवाकडे मागणं मागताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
पावसाच्या सरींच्या प्रेमात पडलेल्या चातका सारखं आनंदात न्हाताना
माझे दुखा:श्रुही तुझ्या आनंदात गातांना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
माझी सारी स्वप्नं तुझ्याबरोबर पूर्ण झालेली पहातांना
सारी सुखं आपल्या समोर हात जोडून उभी राहतांना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
Monday, July 14, 2008
Wednesday, July 9, 2008
KAvita & News Paper 2020
एकदा ती माझ्याकडे आलीमाझ्याबरोबर 'चल' म्हणाली,'हो' म्हणायच्या आतंच ती देऊन हात, घेऊन गेलीहोतो सोबत आम्ही चालतकधी शांत कधी बोलत,पायवाट निळसर नव्हती संपतनभी चांदणे, चंद्रासंगतगोड गप्पा नव्हत्या थांबतसुरेल आवाज जणू कोकिळेगतमौनामधे भासे दिव्य एक रंगतअनवट सूर, बासरीचे उमलत हसताना ती बाहुली दिसायचीबारीक डोळे अलगद लाजायची,गालांवर खळी नाजुक पडायचीनयन शिंपल्यात, जपावी वाटायचीतरूतळी एका आम्ही बसलोमनीचे सारे तिला मी वदलो,हात थरथरता तिच्या हातातपरि नजर थेट डोळ्यातकाय झालं पूढे सांगत नाही स्वप्न सारं पुन्हा आठवायचं नाही,झालो जागा तरी उठलो नाहीकरत विचार पडलो मी,प्रेमामधे तर पडलो नाही !
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!!
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!!
माझ्या गालावरची खळी तुझ्या ओठाआड़ दडताना
तुझ्याच प्रेमाच्या मोहात माझे प्रेम पडताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
माझा गेलेला तोल तू हलुवारपणे सावरताना
मनातला गोंधळ हलक्या स्पर्शाने आवरताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
तुझ्या बाहुपाशांत मी सुख-स्वप्नं रंगवताना
मावळत्या सुर्यालाही आशेचे किरण पांगवताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
दुरवर उभा राहून तू माझ्याकडे पाहून हसताना
मृगजळ असुनही सारं काही सत्यात भासताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
पोटातलं दुःख लपवुन ओठात हसू ठेवून वागताना
तरीही माझ्या सुखासाठी देवाकडे मागणं मागताना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
माझे दुखा:श्रुही तुझ्या आनंदात गातांना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
माझी सारी स्वप्नं तुझ्याबरोबर पूर्ण झालेली पहातांना
सारी सुखं आपल्या समोर हात जोडून उभी राहतांना
बघायचंय मला तुला — माझ्यावर प्रेम करताना !!!
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव……………..
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव……………..
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव………….
प्रेमासाठि जगाव………..
प्रेमाखातर मराव…………….
त्याच्या एका हास्यावरती
अवघं विश्व हरावं
अन अश्रुच्या थेंबालाहि
डोळ्यात स्वत:च्या घ्यावं….
दुखाची भागी होऊन ….
सुख त्याच्यावर उधळाव………………
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव……….
तु आणि मी हे व्याकरण
प्रेमात कधीच नसावं………….
आपलेपणाच्या भावनेतच
सार मी पण सराव…..
एकमेकांच होऊन
एकमेकांना जपाव………
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव……….
मधुर त्याच्या आठवणीमध्ये
रात्र - रात्र जागावं……….
अन चुकून मिटताच पापण्या
स्वप्नात तयाने यावं..
बहरल्या रात्रीत चांदण्या
त्याच्या विरहात झुराव…….
पण खरच……………..
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर करावं……….
आयुष्यात एकदा तरी प्रेम जरुर कराव……….
माझं आंधळ प्रेम…..
SANTOSH !!@!!माझं आंधळ प्रेम…..
माझी ही एक मैत्रीण होती,
खुप शांत अन अल्लड स्वभावाची,
कधीतरी यायची लहर तेव्हाच ती,
लाजून गालातल्या गालात हसायची..मधाच्या पोकळीतून बोल ऐकू यावे,
असं ती सुमधूर आवाजात बोलायची,
बोलता बोलता मग का कुणास ठाऊक,
ती अचानक गप्प होऊन जायची..बागेतली फुले तीला आवडायच्याआधी,
ती त्या फुलांना आवडायची,
फुलेही तीची सवड बघून तिच्यासोबत,
आनंदाने लाडावून बागडायची…तिच्यासोबत चालता चालता,
वाटही कमी पडत असे,
तिच्या सहप्रवासात नेहमीच,
वाट पावलांनाच संपताना दिसे…अशी काहीशी ती मला खुप आवडायची,
रोज रोज मला दिवसाच्या स्वप्नातही दिसायची,
तिला विचारण्याची हिम्मत माझ्यात नव्हती,
पण तरीही माझ्या मनास तिचीच आस असायची..एकदा असचं तळ्याकाठी बसून,
तिचं प्रतिबिंब तळ्यात पाहत होतो,
विस्कटू नये म्हणून तरंगाना,
शांत रहा म्हणून सांगत होतो…तेवढ्यात तिने मला विचारलं,
आज काय झालं आहे तूला?
मी उत्तरलो माहित नाही पण
मला काहितरी सांगायचे आहे तूला..तुझी दृष्टी होऊन मला,
तुझं व्हायचं आहे,
तेवढ्यात ती उत्तरली,
मला दृष्टी नसेल तरी चालेल,
पण तुला एकदा माझ्या मिठीत,
माझ्या ह्या आंधळ्या डोळ्यानी पहायचं आहे..
Sunday, July 6, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)
